Gargantuiczny – co znaczy to słowo? Definicja, przykłady użycia, odmiana

Jeśli znacie wyraz gargantuiczny, zapewne używacie go w formie synonimu słowa ogromny, ale czy na pewno jest to poprawne? Poniżej znajdziecie definicję wyrazu gargantuiczny i przykłady jego użycia.

Gargantuiczny? Co wiemy o tym wyrazie?

Gargantuiczny to jedno z tych słów, które uświadamia nam, jak ogromny wpływ na język ma literatura. Abyśmy mogli wyjaśnić pochodzenie wyrazu gargantuiczny, musimy sięgnąć do literatury, a nawet jeszcze o krok dalej – do legend. A zatem zaczynajmy...

Co oznacza słowo gargantuiczny?

Definicja słowa gargantuiczny jest następująca:

1. Ogromny, rubaszny, o nieposkromionym apetycie.

Przykłady z życia:

Mój gargantuiczny pies zjadł wczoraj w minutę ogromną miskę psiej karmy.

Wyrazy bliskoznaczne i synonimy słowa gargantuiczny

Pomocne w zapamiętaniu tego, co oznacza słowo gargantuiczny, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

Etymologia słowa gargantuiczny

Słowo to pochodzi prawdopodobnie od imienia żarłocznego olbrzyma z powieści Gargantua i Pantagruel autorstwa François Rabelais'go lub od hiszpańskiego/portugalskiego słowa garganta, które oznacza ‘przełyk, gardło’.

Popularne połączenia słowa gargantuiczny

Wyrazy pokrewne

Przykłady użycia słowa gargantuiczny w literaturze

W sumie mi go żal, bo przecież nie jego wina, że tak wyrósł i że tak gargantuiczny głód go nęka.

Jerzy Pilch, Marsz Polonia

Pomruki przeszły w parskanie, to z kolei w rodzaj czkawki, a wreszcie w gargantuiczny rechot, od którego zatrzęsło się całe mieszkanie.

Robert Urbański, Jacek Kondracki, Operacja „Dunaj”

Prawda, że brzmi to jak poezja, jak modlitwa smakosza i obżartucha, bo trzeba by mieć gargantuiczny apetyt i równie wielki żołądek, aby zjeść przynajmniej po jednym kęsie tych wszystkich wspaniałości...

Andrzej Kozioł, Na krakowskim rynku

Ale całe to gargantuiczne, rozbuchane cielsko telewizyjne miota się w protestanckim pasie cnoty.

Tadeusz Konwicki, Wiatr i pył

Przykłady użycia słowa gargantuiczny w prasie

Wspomniany Ludwik Flaszen na pytanie, czego oczekuje od nowej sztuki kontynuującej tę dawną, rebeliancką niepokorność, odpowiada, że przydałby się jej rabelaisowski, gargantuiczny śmiech.

Mirosław Pęczak, Wolność nie wystarczy, „Polityka”, 2007

Buraczki są akcentem centralnym. Towarzyszą im surówki, borówki w wydrążonym jabłku i połówki kartofli w mundurkach. Porcja olbrzymia, iście gargantuiczna.

Piotr Adamczewski, Andrzej Garlicki, Smak pod kapeluszem, „Polityka”, 2003

Odmiana słowa gargantuiczny