Gusła, czyli co? Wyjaśniamy znaczenie wyrazu

Gusła to słowo z pogranicza magii i pogańskich praktyk ludowych. Czym właściwie są gusła, z czym się wiążą i na kartach jakiego znanego utworu polskiej literatury się pojawiły? Sprawdźcie sami, aby przekonać się, co oznacza ten tajemniczy wyraz, jakie ma kolokacje oraz synonimy i wyrazy bliskoznaczne. Zapraszamy do krótkiej lektury!

Gusła – czyli co? Co to jest? Znaczenie wyrazu

Gusła to obrzędy kultury ludowej związane z praktykami wywoływania duchów, którym towarzyszyły zaklęcia i czary. Gusła ze względu na swój magiczny charakter oraz wiarę w nadprzyrodzone zjawiska i tajemną wiedzę były uznawane za ludowy zabobon.

Gusła – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy gusła, czym są, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

Gusła – połączenia wyrazowe

Ciekawostka: Gusła u Mickiewicza – czyli literacka przypominajka

Tytułowe „Dziady” u Mickiewicza to nic innego jak gusła. Dziady były bowiem obrzędem obchodzonym przez ludy Litwy, Prus i Kurlandii w czasach pogańskich. „Cicho wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?” – pamiętacie , z której części „Dziadów” pochodzi ten cytat? Otóż z drugiej, kiedy to guślarz wraz z ludem zgromadzonym w kaplicy na cmentarzu zaprasza duchy, widma i upiory na ucztę w wigilię Zaduszek. Guślarz w dawnej kulturze ludowej był osobą odprawiającą gusła, które były potępiane przez kościół chrześcijański.

Przykłady użycia wyrazu gusła w literaturze

KASJUSZ
Rzecz jeszcze niepewna,
Czy dzisiaj przyjdzie Cezar do senatu.
On w gusła wierzy od pewnego czasu,
Choć dawniej szydził ze snów i przywidzeń.
Kto wie, czy dziwne nocy tej zjawiska,
Czy groźne znaki, czy wróżbiarzy rady
Nie będą zdolne w domu go zatrzymać.

Wiliam Szekspir, Juliusz Cezar, 1599

FAUST
Ohydne są te sztuczki czarnoksięskie!
i ty mi każesz wierzyć, że tą drogą
szaleństw — wrócą się moje lata męskie?
że gusła babskie odmłodzić mnie mogą?
że miksturami, które wiedźma warzy,
zniweczy starość i zmarszczki na twarzy?
Jeśli lepszego nie masz nic — to bez protestu
zniosę nadwyżkę starych lat trzydziestu!
widać ni umysł twórczy, ni mądra przyroda
napoju ożywczego wargom mym nie poda.

Johann Wolfgang von Goethe, Faust, 1829