fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Gusła, czyli co? Wyjaśniamy znaczenie wyrazu

Gusła to słowo z pogranicza magii i pogańskich praktyk ludowych. Czym właściwie są gusła, z czym się wiążą i na kartach jakiego znanego utworu polskiej literatury się pojawiły? Sprawdźcie sami, aby przekonać się, co oznacza ten tajemniczy wyraz, jakie ma kolokacje oraz synonimy i wyrazy bliskoznaczne. Zapraszamy do krótkiej lektury!

Gusła co to jest kto to jest? Halloween Co to znaczy? Wyjaśnienie, synonimy, przykłady. Słownik Polszczyzna.pl

Gusła – czyli co? Co to jest? Znaczenie wyrazu

Gusła to obrzędy kultury ludowej związane z praktykami wywoływania duchów, którym towarzyszyły zaklęcia i czary. Gusła ze względu na swój magiczny charakter oraz wiarę w nadprzyrodzone zjawiska i tajemną wiedzę były uznawane za ludowy zabobon.

Gusła – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy gusła, czym są, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

  • Czary,
  • wróżby,
  • zaklęcia,
  • zabobony,
  • magiczne obrzędy.

Gusła – połączenia wyrazowe

  • Wiara w gusła,
  • wierzyć, odprawiać gusła.

Sklep Nadwyraz.com

Ciekawostka: Gusła u Mickiewicza – czyli literacka przypominajka

Tytułowe „Dziady” u Mickiewicza to nic innego jak gusła. Dziady były bowiem obrzędem obchodzonym przez ludy Litwy, Prus i Kurlandii w czasach pogańskich. „Cicho wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?” – pamiętacie , z której części „Dziadów” pochodzi ten cytat? Otóż z drugiej, kiedy to guślarz wraz z ludem zgromadzonym w kaplicy na cmentarzu zaprasza duchy, widma i upiory na ucztę w wigilię Zaduszek. Guślarz w dawnej kulturze ludowej był osobą odprawiającą gusła, które były potępiane przez kościół chrześcijański.

Przykłady użycia wyrazu gusła w literaturze

KASJUSZ
Rzecz jeszcze niepewna,
Czy dzisiaj przyjdzie Cezar do senatu.
On w gusła wierzy od pewnego czasu,
Choć dawniej szydził ze snów i przywidzeń.
Kto wie, czy dziwne nocy tej zjawiska,
Czy groźne znaki, czy wróżbiarzy rady
Nie będą zdolne w domu go zatrzymać.

Wiliam Szekspir, Juliusz Cezar, 1599

FAUST
Ohydne są te sztuczki czarnoksięskie!
i ty mi każesz wierzyć, że tą drogą
szaleństw — wrócą się moje lata męskie?
że gusła babskie odmłodzić mnie mogą?
że miksturami, które wiedźma warzy,
zniweczy starość i zmarszczki na twarzy?
Jeśli lepszego nie masz nic — to bez protestu
zniosę nadwyżkę starych lat trzydziestu!
widać ni umysł twórczy, ni mądra przyroda
napoju ożywczego wargom mym nie poda.

Johann Wolfgang von Goethe, Faust, 1829

Napisane przez

Absolwentka lingwistyki stosowanej i filologii germańskiej. Miłośniczka języka polskiego i języków obcych: niemieckiego, włoskiego i angielskiego, którymi płynnie włada. Zagadnienia językowe nie są jej obce, a jako córka polonistki poprawianie wszystkiego i wszystkich wokół ma we krwi. Lubi podróżować i otaczać się pięknymi rzeczami, w tym literaturą piękną i nie tylko.