Lojalny, czyli jaki? Definicja i synonimy słowa

Lojalny to oczywiście słowo o bardzo pozytywnym znaczeniu. Jakiego człowieka możemy nazwać lojalnym? Jakie są synonimy tego słowa? Odpowiedź jak zawsze w poniższym tekście.

Lojalny – co to znaczy? Definicja, czyli znaczenie słowa

1Lojalny to przede wszystkim taki, który jest uczciwy i rzetelny wobec ludzi, a przy tym nie jest fałszywy. Człowiekiem lojalnym jest ktoś, którego myśli, słowa i czyny są ze sobą spójne. Osobie lojalnej można zaufać, nie obawiając się, że dopuści się zdrady, dochowuje ona bowiem innym wierności i jest wobec nich uczciwa. Można więc na nią liczyć w każdej sytuacji.

2Lojalny to również taki, który jest posłuszny władzy i postępuje zgodnie z jej nakazami. Takim przykładem mogą być lojaliści, zwani także torysami, rojalistami oraz przyjaciółmi króla. Lojaliści podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych stali na pozycjach utrzymania brytyjskiej kontroli nad koloniami, a więc okazywali królowi lojalność.

Lojalny – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy lojalny, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

Wyrazy pokrewne

Przykłady użycia słowa lojalny w literaturze

Oczywiście. Jesteś przecież bogata i wolna, jak napisał pan Danglars. Według mnie, musisz opuścić Paryż, szczególnie po tym skandalu z małżeństwem Eugenii i po wyjeździe barona. Ludzie muszą koniecznie pomyśleć, że jesteś pani opuszczona i biedna. Nikt nie wybaczy żonie bankruta, która żyje w bogactwie i prowadzi otwarty dom. Trzeba tylko, abyś została jeszcze dwa tygodnie w Paryżu, powtarzając, że opuścił cię mąż, i opowiadając przyjaciółkom, w jakich okolicznościach. Później wyprowadzisz się z pałacu, zostawisz tam całą swoją biżuterię i zrzekniesz się dożywocia. Wtedy wszyscy będą głosić peany o twojej bezinteresowności. Wszyscy będą wiedzieli, że jesteś porzucona, i sądzili, żeś biedna — bo tylko ja znam twoją sytuację finansową i jako lojalny wspólnik jestem gotów zdać ci z tego rachunek.

Aleksander Dumas (ojciec), Hrabia Monte Christo

Pamiętam coś w rok po ślubie poznałam młodszego de Godant. Zatańczył ze mną dwa razy na balu „Latarni”, a nazajutrz przyszedł w żakiecie do Jacka, by mu wyznać, że mnie kocha i że jako lojalny dżentelmen chce Jacka uprzedzić, że będzie walczył o zdobycie moich uczuć. W końcu popłakał się i coś przez miesiąc przysyłał mi codziennie kwiaty. Skończyła się ta sielanka dopiero wówczas, gdy wzięto go do podchorążówki.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Pamiętnik pani Hanki

— Zmęczyłaś mnie cudna, sponiewierała histerycznymi, złymi fochami, które uprawiasz od nocy pamiętnej.

— Ani słowa więcej. Jestem lojalna. Nie chciałam działać bez porozumienia z przyszłym małżonkiem. Nam do małżeństwa potrzebny Orgaz, niezbędne Wesele. Bez Podrygałowa nic z tego nie będzie. Chłopisko durne i rozwydrzone, niebywale chytre, postawiło cenę: koniecznie ślub ze mną. Warunek przyjęłam i chcę dotrzymać.

Roman Jaworski, Wesele hrabiego Orgaza