fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Nonszalancki – definicja, synonimy, przykłady użycia

Co możemy określić jako nonszalanckie? Co znaczy słowo nonszalancki i jakie są jego synonimy? Odpowiedź znajdziecie w tym artykule. Poniżej wyjaśniamy znaczenie słowa i podajemy przykłady użycia.

nonszalancki co to znaczy czym jest znaczenie definicja hasło hasła krzyżówka pojęcie jak nazwać inaczej nonszalancja nonszalancki synonim wyrazy pokrewne przykłady użycia słownik Polszczyzna.pl

Nonszalancki, czyli jaki?

Nonszalancki styl, sposób bycia i zarost… czyli właściwie jaki? Jak należy rozumieć to słowo? Czy dobrze kojarzone jest z czymś niezobowiązującym i na luzie? Spójrzmy na definicję tego słowa.

Nonszalancki – co to znaczy? Czyli jaki? Definicja, czyli znaczenie słowa

Przymiotnik nonszalancki definiowany jest w następujący sposób:

  1. traktujący innych w sposób lekceważący, pogardliwy oraz będący wyrazem czyjejś nonszalancji. Bezceremonialny, niedbały.

Nonszalancki – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy nonszalancki, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

  • arogancki,
  • bezceremonialny,
  • bezczelny,
  • beztroski,
  • butny,
  • chamski,
  • dosadny,
  • figlarny,
  • frywolny,
  • grubiański,
  • hucpiarski,
  • impertynencki,
  • kozacki,
  • kpiący,
  • krzepki,
  • lekceważący,
  • łobuzerski,
  • niefrasobliwy,
  • nieoględny,
  • niewyparzony,
  • obcesowy,
  • protekcjonalny,
  • rubaszny,
  • wyniosły,
  • zawadiacki,
  • zuchwały,
  • książk. pantagrueliczny.

Wyrazy pokrewne

  • nonszalancja,
  • nonszalancko,
  • nonszalanckość.

Popularne połączenia słowa nonszalancki

Przymiotnikiem nonszalancki określamy:

  • chód,
  • stosunek do czegoś,
  • zarost,
  • strój,
  • sposób,
  • gest,
  • człowieka,
  • śpiew/ sposób śpiewania.

Sklep Nadwyraz.com

Przykłady użycia słowa nonszalancki w literaturze

Długonogi Wyższy spędził kilka godzin, trenując pod okiem Zaniego ten charakterystyczny dla wartowników nonszalancki chód, przypominający dreptanie pijanego lunatyka.

Grzegorz Mathea, IV Rzeczpospolita

Nie bał się „brudnych” uderzeń – uprawomocnił je w muzyce rockowej jeden z jego największych idoli Bob Dylan. Brudy te nie wynikały jednak z braków warsztatowych – zarówno nonszalancki śpiew Dylana, jak i pełna nieoczekiwanych wzbudzeń i zwrotów gra Hendrixa były postulatem twórczym.

Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński, Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury

Kształtujemy siebie w zupełnie dowolny sposób – jako matka, dziecko, ojciec, mistrz, uczeń, zalękniony, odważny, pełen mocy, uczciwy, niesłowny, roztargniony, chaotyczny, stabilny emocjonalnie, spięty, wyluzowany, nonszalancki, skromny itd. Również emocje możemy wybrać z całej ich szerokiej palety.

Katarzyna Ostrowska, Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii

Przykłady użycia słowa nonszalancki w prasie

Filozof jest tam często intelektualistą profesjonalnym, osobą publiczną, znaną i popularną tak jak niegdyś Sartre czy później tak zwani „nowi filozofowie”. Poucza i dywaguje, występuje w telewizji, pisze do gazet, a wyniki swych przemyśleń może równie dobrze zawrzeć w uczonym traktacie, jak i w powieści, sztuce teatralnej czy wierszu. Nie musi dążyć za wszelką cenę do klarowności. Musi natomiast umieć poruszyć opinię publiczną, wstrząsnąć sumieniami, błysnąć paradoksem, wprawić mieszczucha w osłupienie. Z taką postawą łączy się nierzadko nonszalancki stosunek do nauk ścisłych.

Andrzej Łodyński, Wojny naukowe, „Gazeta Wyborcza”, 1998

W połowie lat 80. w Słupsku pojawiły się „łyse głowy” – skinheadzi. Większość z nich to ekspunkowcy, którym znudził się chaotyczny i nonszalancki styl bycia tej subkultury.

(res, WU, pio), Muzyka i styl bycia, „Dziennik Słupski”, 1999

Napisane przez

Absolwentka filologii polskiej w specjalności edytorstwo oraz krytyka literacka i artystyczna. Jej zainteresowania polonistyczne koncentrują się głównie wokół językoznawstwa ze szczególnym uwzględnieniem stylistyki stosowanej i lingwistyki diachronicznej. Chętnie angażuje się w projekty wydawnicze. Prywatnie – amatorka górskich wędrówek i żeglarstwa.