Odziwo czy o dziwo? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?
W języku polskim mamy takie wyrażenia, których zapis sprawia niemałe trudności. Do takich zalicza się między innymi to, które znajduje się w tytule tego poradnika językowego. Wątpliwość budzi rzecz jasna poprawna pisownia. Łącznie czy rozdzielnie? Dla niektórych jest to oczywiste, ale są osoby, które mają co do tego wątpliwości. Która z nich jest tą prawidłową? Odpowiedź poniżej.
Odziwo czy o dziwo? Poprawna forma
Poprawna forma wyrażenia o dziwo to ta z pisownią rozdzielną.
Zwrot o dziwo stanowi wykrzyknienie, którym osoba mówiąca wyraża swój podziw, swoje zaskoczenie lub zdziwienie. Sformułowanie o dziwo, pełni w zdaniach funkcję nieodmiennej frazy wykrzyknikowej.
Zapis rozdzielny o dziwo, uwarunkowany jest etymologią tego wyrażenia. Staropolski wyraz dziw, znany również jako dziwo, oznaczał coś niezwykłego, niesamowitego lub nadzwyczajnego. Dodana do niego samogłoska o sprawiła, że wypowiedź została wzmocniona, co poskutkowało utworzeniem wykrzyknienia o dziwo.
Odziwo czy o dziwo? Przykłady zdań
- Pomimo przewagi bramkowej drużyny przeciwnej o dziwo nasza reprezentacja odrobiła straty i wygrała mecz.
- Myślałem, że się spóźnię, ale o dziwo udało mi się dotrzeć na czas.
Odziwo czy o dziwo? Przykład z literatury
Wszedłem do księgarni i wciągnąłem głęboko w płuca charakterystyczny aromat papieru i magii, którego, o dziwo, nikomu do tej pory nie przyszło do głowy zamykać w butelki.
Carlos Ruiz Zafón, Gra anioła
