Pokój czy pokuj? Jak poprawnie to zapisać?

Wszyscy wiemy, że tytułowego rzeczownika możemy używać w różnych znaczeniach. Określamy nim zarówno rodzaj pomieszczenia, jak i szeroko pojęty brak konfliktów. Jednak zapis tego słowa nastręcza pewnych trudności. Którą samogłoskę wybrać, jeżeli nie chcemy zrobić błędu ortograficznego? Pokój czy pokuj? Odpowiedź w poniższym poradniku.

Pokój czy pokuj? Poprawna forma

Rzeczownik pokój poprawnie zapisujemy wyłącznie przez ó.  Tłumaczy nam to zasada ortografii języka polskiego, zgodnie z którą samogłoskę ó zapisujemy zawsze wtedy, gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się ona na  a, e lub o. W omawianym tutaj przypadku dochodzi do wymiany pokój-pokoju.

Pokój czy pokuj? Teraz już to wiesz!

Pokój to w języku polskim pojęcie wieloznaczne.

1. 1. Pokojem nazywamy pojedyncze pomieszczenie, które znajduje się w budynku mieszkalnym, na przykład w hotelu lub mieszkaniu.
   2. W odniesieniu do stosunków międzynarodowych, pokój to stan panujący pomiędzy narodami, świadczący o braku działań wojennego między nimi lub braku konfliktu zbrojnego w jakimś państwie. W tym samym kontekście termin pokój to również porozumienie zawarte przez strony uwikłane w jakiś konflikt, mówiące o obopólnym zaprzestaniu prowadzenia walk wojennych.
   3. W kontekście religijnym pokojem nazywamy ogólną postawę ludzką wyrażającą przychylność i pojednanie.

Słowo pokój od samego początku było związane z ciszą, ukojeniem, odprężeniem, ulgą, odpoczynkiem, łagodnością. Pochodzi z języka prasłowiańskiego od wyrazu *pokojь 'stan spoczynku, odpoczynku, spokój, pokój'. Ten wyraz z kolei był rzeczownikiem odczasownikowym od *počiti 'odpocząć, spocząć'. Określenie pokoju jako pomieszczenia mieszkalnego, rozwinęło się ze znaczenia 'miejsce zażywania spokoju, odpoczynku, spoczynku'.

Pokój czy pokuj? Przykłady zdań

Pokój czy pokuj? Przykład z literatury

W tej chwili ważniejsze było znalezienie noclegu, a tu nadarzała się okazja – nie tylko jeden pokój, ale całe wolne piętro, z którego wynieśli się goście. Podany powód – zepsuta klimatyzacja – był dziwaczny. Lub fałszywy. Dlaczego Złotozęby traci zarobek? Ciekawość zwyciężyła z ostrożnością, więc spytałem:

– W czasie fiesty ludzie nagle odmawiają spania w pomieszczeniach bez klimatyzacji? Bardzo dziwne. A na co dzień większość z nich niby jak sypia?

– Nie powiedziałem, że tam nie ma klimatyzacji. Powiedziałem, że zepsuta.

– Na to samo wychodzi, nie?

– Właśnie, że nie, bo ona nie siadła kompletnie, ale tak się dziwnie zepsuła, że zamiast chłodzić, grzeje.

Wojciech Cejrowski, Piechotą do źródeł Orinoko