fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Profetyzm, czyli co? Co to jest? Definicja, synonimy, słownik

Co to jest profetyzm i jaka jest etymologia tego słowa? Jakie są synonimy profetyzmu oraz przykłady użycia? O tym wszystkim w naszym artykule.

Profetyzm - co to jest? Znaczenie, definicja. Synonimy. Słownik Polszczyzna.pl

Profetyzm – co to jest? Definicja słowa

1Profetyzm to przepowiadanie przyszłości, prorokowanie, też: zdolność, dar prorokowania, wieszczenie.

2Profetyzm to również zjawisko występowania proroków.


Profetyzm – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to jest profetyzm, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

  • jasnowidzenie,
  • prorokowanie,
  • wieszczenie,
  • wróżenie,
  • zdolność przepowiadania przyszłości.

Profetyzm – wyrazy pokrewne

  • Profetyzować.

Profetyzm – kolokacje, czyli popularne połączenia z tym słowem

Profetyzm najczęściej określany jest za pomocą przymiotników:

  • dziwny,
  • izraelski,
  • ogólnosemicki,
  • organistyczno-ekstatyczny,
  • zbiorowy.

Łączy się również z rzeczownikami i mówimy wówczas o profetyzmie:

  • ludzi.

Profetyzm – etymologia

Słowo profetyzm wywodzi się z języka greckiego, od wyrazu prophḗtēs – 'tłumacz czyichś słów, wieszcz'.

Przykłady użycia wyrazu profetyzm

Wszystko to zdaje się wskazywać, że profetyzm izraelski mieścił się w ramach profetyzmu ogólnosemickiego, stanowiącego jego zaplecze i podłoże, na którym się ukształtował i z którego wyrastał. Zdaje się to również redukować wyjątkowość starotestamentowych proroków i sprowadzać ich rangę do tej, jaką mieli prorocy u ludów sąsiednich. Zarazem jednak, choć to może wydawać się dziwne, przyczynia się do podkreślenia wyjątkowego charakteru izraelskiego profetyzmu.

Witold Tyloch, Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej

Po hebrajsku nazywali się oni „nabi”. Fakt, że tak stosunkowo późno wstępują na widownię izraelskiego życia religijnego, ma swoją wymowę. Jest to niewątpliwie dowód, że ów zbiorowy profetyzm orgiastyczno-ekstatyczny nie był rodzimym zjawiskiem hebrajskim. Jego pochodzenie wciąż jeszcze jest problemem otwartym. Przeważa jednak zdanie, że Izraelici zapożyczyli go od Kananejczyków wraz z kultem Baala, Asztarte i innych bóstw fenickich.

Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne

Napisane przez

Absolwentka filologii polskiej w specjalności edytorstwo oraz krytyka literacka i artystyczna. Jej zainteresowania polonistyczne koncentrują się głównie wokół językoznawstwa ze szczególnym uwzględnieniem stylistyki stosowanej i lingwistyki diachronicznej. Chętnie angażuje się w projekty wydawnicze. Prywatnie – amatorka górskich wędrówek i żeglarstwa.

X