Solenizant – kto to jest? Znaczenie, synonimy i przykłady użycia
Kim jest solenizant? Obchodzi urodziny? Jaka jest etymologia tego słowa? Jakie są synonimy solenizanta oraz przykłady użycia? O tym wszystkim w naszym artykule.
Solenizant a jubilat. Kto obchodzi urodziny?
W niektórych kręgach przyjęło się, że jubilat urodziny obchodzi, a solenizant – imieniny. Zdarza się, że wielu z nas główkuje: Kto obchodzi urodziny? Solenizant to urodziny czy imieniny? Są jednak i tacy, którzy nic sobie z tego nie robią i oba słowa stosują jako synonimy. Czy postępują słusznie? Czy oba słowa: solenizant i jubilat można stosować zamiennie? Kto ma rację? Przejdźmy do dalszej części artykułu i zerknijmy na definicję słowa solenizant.
Jubilat czy solenizant? Solenizant – co to znaczy
Solenizant to osoba obchodząca swoje imieniny lub urodziny.
Solenizant a jubilat. Kto to jest jubilat?
Są wśród nas tacy, którzy nie dadzą się przekonać i nadal będą twierdzić, że jubilat obchodzi tylko urodziny. Prawda jest jednak taka, że słowniki słowo jubilat podają jako wyraz bliskoznaczny oraz synonim słowa solenizant. Nie jest jednak tak, że każdy solenizant jest jubilatem. Kto ma dzisiaj imieniny? Solenizant czy jubilat? Wyjaśnienie można znaleźć w słowniku: Jubilat to osoba, która obchodzi swój jubileusz, czyli np. okrągłą rocznicę urodzin.
Przykłady użycia słowa solenizant
Na urodziny czy imieniny staroświeckie rzeźbione krzesło z wysokim oparciem, stojące zawsze w przedpokoju, ubierała babcia. Czasem w gałązki dębu i kwiaty dzikiej róży lub chabry, czasem pędy dzikiego wina, kiedy indziej w bluszcz z drobnymi kwiatami, które akurat były pod ręką. Każdorazowy solenizant zasiadał do śniadania na ukwieconym tronie, rozwijał prezenty ułożone wokół nakrycia i przyjmował życzenia.
Danuta Koral, Wydziedziczeni
Na urodzinowym kinderbalu, na który tata mimo obietnic nie przyszedł, mały solenizant powie: „Nic nie szkodzi, przecież nic się nie stało„. Niewidzialne Dziecko zasadniczo rozumuje w ten sposób: „I tak nic na to nie poradzę”.
Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki, Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu
