Familiarny – co to znaczy? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Już sam wydźwięk słowa familiarny budzi tylko pozytywne skojarzenia. Co dokładnie oznacza ten przymiotnik? Z jakiego języka pochodzi? Jakie ma synonimy? Odpowiedzi na te pytania poznacie dzięki tej lekturze.
Familiarny – etymologia wyrazu
Słowo familiarny pochodzi od łacińskiego familiāris 'należący do rodziny; domowy, rodzinny'. Stąd też czasem rodzinę określa się mianem familii.
Familiarny – znaczenie wyrazu
Familiarny to innymi słowy taki, który związany jest ze swobodą, poufały. Czymś familiarnym nazwiemy coś będącego w bardzo bliskich stosunkach, relacjach. Familiarny to także niezachowujący dystansu ani oficjalnych form w kontaktach.
Familiarny – przykłady użycia
- Wśród dobrych przyjaciół panuje familiarna atmosfera.
- Familiarny klimat w naszej klasie sprzyjał dobrym stosunkom koleżeńskim.
- Familiarne relacje pomiędzy koleżankami sprawiają, że lubią się spotykać w swoim gronie.
- Jej familiarne spojrzenia i gesty budzą wielką sympatię.
Familiarny – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
- Poufały, swobodny, bezpośredni, zażyły, serdeczny, towarzyski, bezceremonialny, luzacki.
Familiarny – wyrazy pokrewne
- Familiarnie, familiarność, familijny, familijna , familijne, familia.
Familiarny – połączenia wyrazowe
- Familiarna atmosfera,
- familiarne stosunki.
Przykłady użycia wyrazu familiarny w literaturze
Wokulski szybko wysiadł. Stacja była nowa, jeszcze niezupełnie wykończona. Pomimo to dano mu wody do umycia się i oczyszczono odzież. Rozbudził się już zupełnie i wszedł do małego bufetu, gdzie rozpromieniony baron pił trzecią szklankę herbaty.
— Dzień dobry! — zawołał baron, z familiarną poufałością ściskając Wokulskiego za rękę. — Panie gospodarzu, herbaty dla pana…
Bolesław Prus, Lalka
Wśród wyższych stanów istniał rodzaj towarzyskiej etykiety. Opierała się ona na tradycjach i zwyczajach, których przestrzegania bardzo pilnowano, nie znaczy to jednak, że istniały jakieś sztywne przepisy w tym zakresie. Nawet na polskim dworze królewskim nie było oficjalnego regulaminu. Po prostu sztywna etykieta na wzór hiszpański nie odpowiadała polskiej szlachcie i nie widziano potrzeby jej istnienia. Na większe ceremonie czy inne specjalne okazje kancelaria królewska sporządzała odpowiednie instrukcje. Powtarzające się uroczystości, jak koronacje, wjazdy i pogrzeby królewskie, odbywały się według ustalonej wcześniej i wielokrotnie powtarzanej formuły. Ewentualne spory lub problemy proceduralne rozstrzygano doraźnie, na bieżąco. Pewne kłopoty z dostosowaniem się do polskiej specyfiki mieli cudzoziemcy przybyli z oficjalną misją lub poselstwem. Na co dzień stosunki dworskie w porównaniu z innymi dworami europejskimi były dość luźne, nawet nieco familiarne, co prowadziło czasem do dość zabawnych sytuacji.
Andrzej Chwalba, Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych
Odkryj sekrety języka polskiego dzięki naszym online zasobom. Rozpocznij swoją przygodę od sprawdzenia naszego korektora online, który pomoże Ci w opanowaniu właściwej ortografii. Zajrzyj również do naszych artykułów, które wyjaśniają lingwistyczne zagwozdki, takie jak: na pewno czy napewno, naprawdę czy na prawdę oraz po prostu czy poprostu. Zachęcamy do odkrywania i rozwijania swojej wiedzy!
