Koneser. Kto to jest? Definicja i synonimy

Można być koneserem sztuki, wina albo kobiecych wdzięków. Słowo ma pochodzenie francuskie, a jak przystało na ten szlachetny język, koneserem nazywa się osobę lubującą się w rzeczach o dużej wartości. Kim jest w takim razie koneser? Co dokładnie oznacza to słowo?

Koneser zna i lubi

Koneserem określa się kogoś, kto jest znawcą w danej dziedzinie. Ale sama znajomość rzeczy w żadnym razie nie wyczerpuje definicji omawianego słowa. Bycie koneserem oznacza bowiem również bycie wielbicielem, entuzjastą czy sympatykiem. Stąd też „obejrzeć coś okiem konesera” oznacza umiejętność właściwej oceny, której wyznacznikiem jest prawdziwa wartość danej rzeczy, mająca dla konesera duże znaczenie.

Mamy np. w Polsce rodzimą wytwórnię alkoholi o wdzięcznej nazwie „Koneser”, co niewątpliwie dobrze świadczy o oferowanych produktach, a z całą pewnością o ogromnej wiedzy i wielkiej pasji jej założycieli.

Kto to jest koneser? Definicja słowa

Definicja słowa koneser brzmi następująco:

1. Osoba, która doskonałe się na czymś zna i jednocześnie się w tym lubuje; to prawdziwy znawca i miłośnik rzeczy wartościowych, często pięknych i wytwornych, wyróżniających się ze względu na wysoką jakość.

Przykłady z życia:

Jeśli ślimaki, żabie udka, omlety i tarty to twoje ulubione dania, a receptury na te przysmaki nie stanowią dla ciebie tajemnicy, to prawdopodobnie jesteś koneserem kuchni francuskiej.

Niektórzy nazywają siebie koneserami wszystkiego, co lubią – pizzy, starych albumów winylowych, a nawet kreskówek – ponieważ bardzo dużo o tym wiedzą, są prawdziwymi pasjonatami.

Wyrazy bliskoznaczne i synonimy słowa koneser

Pomocne w zapamiętaniu tego, kim jest koneser, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

Etymologia słowa koneser

Słowo koneser pochodzi z francuskiego connaisseur, a utworzone zostało za sprawą łacińskiego cognōscere (= ‘uczyć się, wiedzieć, znać’).

Popularne połączenia słowa koneser

Wyrazy pokrewne

Koneser – ekspert i pasjonat

Koneser lubuje się w sztuce, winach, dobrym jedzeniu albo muzyce i zna się na nich. Bywają również koneserzy kobiecej urody, chociaż w tym przypadku łatwo się otrzeć o ironiczny wydźwięk słowa, a tym samym niechcący kogoś urazić. Zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z urodą oryginalną, wymykającą się powszechnie przyjętym kanonom piękna.
Możliwości omawianego słowa sprawiają ponadto, że koneserem (całkiem poważnie) określimy wielbiciela francuskich win z najwyższej półki i (z przymrużeniem oka) prawdziwego smakosza nieco tańszych napojów, zwanych sympatycznie jabolami.

Kłopotliwe więc może okazać się określenie wyznaczników rzeczy wartościowych, wytrawnych i tych w dobrym guście. Na szczęście nie ma takiej konieczności, potencjał języka jest zaś prawie nieograniczony. Gdyby ktoś jednak przypadkiem zapomniał, czym jest ironia i sarkazm, spieszymy z przypomnieniem:

Sarkazm i ironia – drobna złośliwość czy wredny komentarz?.