Prymat – co to takiego? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Zapewne słyszeliście już słowo prymat w różnych kontekstach. W poniższym artykule znajdziecie wiadomości nie tylko o jego znaczeniu, ale też o etymologii i synonimach.
Prymat – co to jest? Etymologia oraz znaczenie wyrazu
Słowo prymat pochodzi od łacińskiego primatus oznaczającego ‘pierwszeństwo’.
Prymatem nazywamy pierwszeństwo kogoś lub czegoś pod jakimś względem. Gdy więc mówimy o czyimś prymacie, zawsze odnosimy się do jakiejś klasyfikacji bądź pewnej hierarchii. Prymat to zwierzchność lub przewodzenie w czymś, odgrywanie głównej roli.
Pod pojęciem prymat można także rozumieć czyjąś dominację nad innymi osobami lub rzeczami. Prymat oznacza więc, że pewien obiekt lub jakaś osoba są uznawane za ważniejsze niż inne, z którymi się je zestawia, lub uchodzą za najważniejsze z podobnych obiektów.
Prymat – przykłady użycia
- O prymat w turnieju grali zwycięzcy meczów półfinałowych.
- Władza papieża opiera się na tak zwanym prymacie św. Piotra.
Prymat – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
- Pierwszeństwo, przewaga, przodownictwo, dominacja, panowanie, górowanie, prowadzenie, supremacja, wyższość, uprzywilejowana pozycja, dominująca rola, największe znaczenie.
Prymat – wyrazy pokrewne
- Prymarna, prymarne, prymarny, prymarnie, prymus, prymas.
Przykłady użycia wyrazu prymat w literaturze
Chrześcijaństwo, które wierząc w dzieło stworzenia, daje prymat Logosowi, myśli stwórczej, jako początkowi i źródłu, w szczególny sposób wierzy w Niego jako w swój cel, jako w przyszłość, jako w Tego, który ma nadejść. W tym spojrzeniu na tego, który ma nadejść, zawiera się właściwa dynamika dziejowa chrześcijaństwa: w Starym i Nowym Testamencie wiara jest nadzieją pokładaną w obietnicy.
Benedykt XVI, Wprowadzenie w chrześcijaństwo
Odrodzenie samoświadomości kultury, odzyskanie przez literaturę prymatu w dziedzinie wytwarzania znaczeń – obecnie prymat ten utraciła na rzecz „niższych” typów przekazu, takich jak przekaz masowy – pozwoli znowu na rozwinięcie całej różnorodności zainteresowań, sens odzyska wtedy historia, a nowoczesne metodologie mogą zostać rozsądnie włączone w całokształt badań nad rzeczywistością.
Julian Kornhauser, Adam Zagajewski, Świat nieprzedstawiony
