Tygiel – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia

Słowo tygiel to termin wieloznaczny. Na pewno niejednokrotnie zetknęliście się z którąś z jego definicji. Czym jest tygiel? Jak wyglądają synonimy tego wyrazu? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w poniższym tekście.

Tygiel – co to jest? Definicja słowa

1 Tygiel to naczynie wykonane z materiału ogniotrwałego (na przykład specjalnych gatunków porcelany, kwarcu, grafitu lub metali o wysokiej temperaturze topnienia), które jest wykorzystywane w laboratoriach i w przemyśle. Używa się go do wykonywania na różnych substancjach operacji wymagających zastosowania wysokiej temperatury. W tyglu, który ma kształt podobny do kubka, często z pokrywką, topi się, spala lub praży substancje chemiczne.

2 Tygiel to także nazwa innego naczynia, które znajduje zastosowanie w kuchni. Ma kształt miseczki z długą rączką. Służy do parzenia kawy, herbaty oraz innych naparów.

3 Mianem tygla określa się też miejsce, w którym mieszają się różne wpływy i grupy. Z tego powodu w tyglu mogą zachodzić gwałtowne przemiany na tle społecznym, narodowościowym, religijnym. W tym znaczeniu mówimy o tyglu narodów lub o tyglu kulturowym. Mogą to być całe regiony, a także pojedyncze kraje lub miasta. Doskonałym przykładem są chociażby Bałkany, gdzie łączą się ze sobą kultury chrześcijańska i muzułmańska, słowiańska i grecka. Z jednej strony mamy Albanię, Kosowo, Bośnię i Hercegowinę, w których dominuje islam, z drugiej kraje chrześcijańskie: Słowenię, Chorwację, Czarnogórę, Macedonię, Serbię, Bułgarię, Rumunię i Grecję.

Tygiel – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy tygiel, co to jest, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

W odniesieniu do naczynia

Tygiel – wyrazy pokrewne

Tygiel – etymologia wyrazu

Tygiel to wyraz pochodzący z języka niemieckiego. Wywodzi się od Tegel lub Tigel oznaczającego ‘płaskie naczynie do topienia metali, wosku’.

Tygiel – odmiana wyrazu

Przykłady użycia wyrazu tygiel w prasie

Ludzie zapamiętują to, co chcą zapamiętać, a nie to, co działo się w rzeczywistości. Każdy bowiem barwi ją po swojemu, każdy w swoim tyglu czyni z niej własną miksturę. Dotarcie więc do przeszłości jako takiej, takiej, jaka była ona naprawdę, jest niemożliwe, dostępne są nam tylko różne jej warianty, mniej lub bardziej wiarygodne, mniej lub bardziej dziś nam odpowiadające.

Ryszard Kapuściński, Podróże z Herodotem

W żydowskiej kuchni jak w czarodziejskim tyglu mieszają się produkty i przyprawy ze wszystkich świata stron. Jej polski szczep ma już parowiekową tradycję i... renomę. Najsłynniejsze polskie restauracje żydowskie w Krakowie i Kazimierzu Dolnym oraz paru innych miastach nie narzekają na brak klientów.

Krzysztof Kucharski, Z żydowskiego tygla, „Gazeta Wrocławska”