Zagwozdka czy zagwostka – która forma jest poprawna?
Różnica jest niewielka – w końcu dwa tytułowe słowa różnią zaledwie dwie litery. Nie zmienia to jednak faktu, że jedna z podanych form jest błędna. Jak więc piszemy: zagwozdka czy zagwostka?
Zagwozdka czy zagwostka? Która forma jest poprawna?
Zagwozdka czy zagwostka – którą formę wybrać?
Odpowiedź na tytułowe pytanie jest jednoznaczna – poprawna forma to zagwozdka.
Częsty błąd, polegający na pisowni z s i t, wynika z podobieństwa brzmieniowego omawianego słowa do takich wyrazów jak: błahostka, ciekawostka, słabostka.
Zagwozdka – co to jest?
Kiedy wiemy już, która z podanym form jest poprawna, nie zaszkodzi pokusić się również o definicję omawianego słowa.
Wielki słownik języka polskiego podaje następujące znaczenie wyrazu zagwozdka: ‘trudna sytuacja, która wymaga rozwiązania’.
Zagwozdka to więc pewien problem do rozwiązania, zazwyczaj niestanowiący wyjątkowo poważnego dylematu. To inaczej trudność, kłopot, problem, utrudnienie, przeszkoda itp.
Powiemy np.
- Rosół czy pomidorowa, a może barszcz? Nie wiem, co dziś ugotować na obiad. Ale mam zagwozdkę!
- Miała niezłą zagwozdkę, kiedy weszła do sklepu i zobaczyła te wszystkie sukienki, z których musiała wybrać tylko jedną.
- Wydaje ci się, że to oczywiste, ale dla mnie to była nie lada zagwozdka.
Dlaczego piszemy zagwozdka?
Wyraz zagwozdka pochodzi z języka rosyjskiego, skąd przejęliśmy go w takiej samej formie. Jego pisownia wynika więc ze względów etymologicznych.
Omawiane słowo łączy się z czasownikami zagważdżać i zagwoździć (‘zatkać/zabić czymś otwór’). Z czasem zagwozdka nabrała jednak dodatkowego sensu przenośnego (kłopot, trudność itp.), a słowo zadomowiło się w polszczyźnie również w tym znaczeniu.
Warto przy tym pamiętać, że zagwozdka to słowo potoczne, charakterystyczne dla mówionej odmiany języka. Niektórzy przestrzegają nawet przed jego stosowaniem, w końcu to rusycyzm. Inni nie mają nic przeciwko, żeby używać wyrazu w celu ożywienia i urozmaicenia wypowiedzi.
Również językowe dylematy stanowią często niemałą zagwozdkę. Tymczasem okazuje się, że my mamy o jeden mniej.
Zagwozdka czy zagwostka – już wszystko jasne! Przykłady z literatury
Twoja rada dla naszego Reynevana wydaje się niegłupia, jest w niej jednak zagwozdka.
Andrzej Sapkowski, Narrenturm
A świat domaga się prawdziwej wiedzy. Spójrzmy na kraje kolonialne. To od nich nasi radzieccy towarzysze mają zamówienia na miliony egzemplarzy postępowej prasy, tysiące chętnych na studia, prośby o stypendia. Ale w tym wszystkim jest poważna zagwozdka.
Roman Antoszewski, Kariera na trzy karpie morskie
Kaktus zaczął nosić przy sobie broń. Człowiek nie zna przecież śliwkowiśni ani kropli czy pestki. Wolał być przygotowany. Męczyła go jedna zagwozdka: kiedy wskazówki konspiracyjnego zegara ułożą się tak, że wybije godzina „S”?
Mariusz Sieniewicz, Rebelia
