fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Ano czy a no? Która forma jest właściwa?

Są takie zwroty i wyrażenie, których choć w mowie używamy na co dzień, to ich pisownia już sprawia niemałe trudności. Z treści tego tekstu dowiecie się czy poprawna jest forma ano czy może raczej a no.

Ano czy a no? Która forma jest poprawna? Jak się pisze Polszczyzna.pl

Obie formy są poprawne.

Ano czy a no? Jak mówić i pisać?

W słownikach można znaleźć informację, że zawsze lepiej napisać to jako jeden wyraz, czyli łącznie, a zatem ano, a więc to właśnie ta forma jest poprawna.

Językoznawcy twierdzą, że rozdzielną pisownię można by zastosować, gdyby po ‘a’ postawić jakiś znak interpunkcyjny – wykrzyknik, wielokropek lub też przecinek.

Na przykład: „Ano właśnie” w reakcji na czyjąś wypowiedź pokazuje, że mówiący całkowicie zgadza się ze swoim rozmówcą. „A! No właśnie” ma taką samą funkcję, ale jest bardziej ekspresywne.

Jednak, ponieważ słowo ‘a’ jest używane na początku zdania jako partykuła nawiązująca do wcześniejszej wypowiedzi, a gramatyka języka polskiego w nie zabrania użycia po sobie kilku partykuł, zatem zapis a no też jest dopuszczalny.

Ano czy a no? Jak mówić i pisać?

Wyrażenie ano oznacza, że mówiący uważa, że nie ma sensu zastanawiać się nad tym, o czym mowa, bo jest to oczywiste. Ano używane jest także do wydawania rozkazów i poleceń. Mówiąc ano, mówiący zgadza się z tym, co zostało powiedziane Ano używane także jako twierdząca odpowiedź na pytanie, a także jako potwierdzenie, że mówiący zgadza się z rozmówcą, zachęcające do kontynuacji wypowiedzi

Ano czy a no? Przykład z literatury

— Cóż słychać w dżungli? — spytał Mauli, tuląc do siebie wilka — Czy wszyscy zdrowi?

— Zdrowi, z wyjątkiem tych wilków, które poparzyłeś szkarłatnym kwieciem. Ale rzecz ważna dla ciebie to to, że Shere-Khan ruszył na łowy w dalekie strony. Chce, by mu odrosło futro przysmalone przez ciebie, a przy tym zamierza cię odnaleźć, bowiem złożył przysięgę, że kości twe zatopi w nurtach Wajgungi.

— Obaj przysięgliśmy tedy! — odparł Mauli — Ano, trudna rada, w każdym jednak razie dobrze jest być o wszystkim poinformowanym. Dzisiaj jestem strasznie znużony rozlicznymi przygodami, przeto będę spał, nie zapomnij jednak, Bracie Szary, donosić mi o wszystkim!

Rudyard Kipling, Księga dżungli

Napisane przez

Absolwent politologii. Język polski to jego pasja. Kwestie związane z polszczyzną interesują go od czasów liceum. W wolnych chwilach lubi słuchać dobrej muzyki.

X