Druh – kto to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia

Rzeczownik druh to słowo o wyłącznie pozytywnym zabarwieniu. A to wszystko dzięki kontekstom, w których funkcjonuje. Harcerstwo i przyjaźń są tego najlepszym dowodem. Kogo nazywamy druhem? Jakie są synonimy tego słowa? Wszelkie wiadomości o wyrazie druh przybliży Wam lektura niniejszego artykułu.

Druh – kim jest? Znaczenie wyrazu

1 Druhem nazywa się członka organizacji harcerskiej. Forma żeńska to druhna (tak samo jak młoda kobieta, która towarzyszy pannie młodej w czasie ślubu). Według słownictwa używanego wśród harcerzy druh/druhna to zwyczajowe określenie harcerza/harcerki lub instruktora/instruktorki stosowane przy bezpośrednim zwracaniu się do siebie (np. druhu Adamie, druhno Ewo) lub przy mówieniu o innych.

2 W mowie potocznej, mówiąc o druhu, mamy na myśli osobę, z którą utrzymujemy dobre relacje. Nie jest to jednak każda znajoma osoba czy zwykły kolega. Druh to nasz przyjaciel, towarzysz, z którym pozostajemy w zażyłej więzi opartej na wzajemnej sympatii, życzliwości, szczerości, zaufaniu, pomocy. Druh nigdy nie zawodzi, zawsze można na niego liczyć. Druhowi można powierzyć największe sekrety, bo ich nie zdradzi.

3 Niekiedy mianem druha określa się strażaka ochotnika, a więc kogoś, kto nie jest nim z zawodu, ale należy do Ochotniczej Straży Pożarnej. Można się również spotkać z sytuacjami, w których druhem określa się strażaka zawodowego. Ponadto należy pamiętać, że druh nie jest nazwą strażackiego stopnia, lecz raczej zwrotem grzecznościowym przysługującym każdemu przedstawicielowi tej szlachetnej profesji bez względu na to, ile belek lub gwiazdek widnieje na pagonach jego munduru.

Druh – przykłady użycia

Druh – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, kto to jest druh, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

Synonimy wyrazu druh w pierwszym znaczeniu

Synonimy wyrazu druh w drugim znaczeniu

Druh – wyrazy pokrewne

Druh – połączenia wyrazowe

W znaczeniu harcerzy

W znaczeniu przyjaciół

Druh – odmiana wyrazu

Przykłady użycia wyrazu druh w literaturze i prasie

Kapitan wykonał zwrot w tył na pięcie i stanął do nas frontem; twarz jego naraz straciła barwę brunatną i nawet nos mu posiniał. Miał wygląd człowieka, który zobaczył upiora lub diabła, albo, o ile to możliwe, jeszcze gorszą stworę. Słowo daję, że żal mi się go zrobiło przez chwilę, tak wydał się stary i złamany.
– Chodź, Billu! Wszak mnie poznajesz? Poznajesz na pewno starego druha okrętowego? – mówił tymczasem przybysz.
Kapitan jakby zaczerpnął powietrza.
– Czarny Pies! – powiedział.
– A któż by inny? – żachnął się tamten nabierając nieco rezonu.

Robert Louis Stevenson, Wyspa skarbów

Adaś znikł dlatego przede wszystkim, że nie mógł spokojnie usiedzieć. Przygotowywał „wielką scenę”, w zawiłym i mrocznym dramacie na wiele się ważąc. Trzeba mu było dla tej sceny romantycznego oświetlenia: tajemniczego mroku i ogromnych cieniów, więc czekał wieczora. Przekonany był, że obmyślił wszystko i że wszystko przewidział, wciąż jednak powracał myślą do tego, co się ma rozegrać, zatrwożony, że mógł w podnieceniu przeoczyć coś, co zepsuje cały dramat.

Dzień mu się dłużył okropnie. Patrzyli na niego wszyscy jak na czarodzieja, lecz nikt już o nic nie pytał. Ciekawość płonęła we wszystkich oczach, tak że każda z osób, zebranych w Bejgole, mogłaby spojrzeniem podpalić skład prochu. Jedynie we wzroku profesora tliła się – obok ciekawości – odrobina żalu, że wierny jego druh i towarzysz awantury nie powierzył mu tajemnicy.

Kornel Makuszyński, Szatan z siódmej klasy

Dom Kultury w Sławnie gościł zastępy harcerskie, które uczestniczyły w II Przeglądzie Harcerskich Form Artystycznych Gama 99. Nagrodą dla najlepszych było zaproszenie na IV Festiwal Kultury Harcerskiej, który w końcu maja odbędzie się w Tychowie. Do rywalizacji stanęły drużyny harcerskie i zuchowe ze wszystkich sławieńskich szkół. Druhowie popisywali się, śpiewając w zastępach, solo, w duetach oraz tańcząc zespołowo.

Przegląd dla harcerzy, „Dziennik Słupski”