Internalizacja – definicja, etymologia, słownik

Co to jest internalizacja i jaka jest etymologia tego słowa? Definicja i przykłady użycia – o tym wszystkim w naszym artykule.

Co to jest internalizacja?

U niektórych słowo internalizacja budzi skojarzenia z psychologią lub socjologią: internalizacja-psychologia, internalizacja-socjologia. Znajdą się tacy, których interesuje internalizacja psychiatryczna, ale również i tacy, którzy swoją uwagę kierują na internalizację kosztów zewnętrznych w transporcie lub internalizację kosztów zewnętrznych. Czym zatem jest internalizacja? Zerknijmy na definicję słowa.

Internalizacja – co to jest? Definicja słowa

Słowo internalizacja najczęściej oznaczane jest kwalifikatorem psych., a jego definicja brzmi następująco:

Przyjmowanie poglądów, norm, wartości i postaw narzucanych przez rodziców lub społeczeństwo za własne.

Internalizacja – wyrazy pokrewne

Etymologia

Słowo internalizacja pochodzi z języka łacińskiego, od słowa internalizatio.

Internalizacja – odmiana wyrazu

Przykłady użycia wyrazu internalizacja

Mówiąc o jednostkach, które się wycofują, Merton miał na uwadze takie kategorie ludzi, jak psychotycy, narkomani, alkoholicy, włóczędzy, hippisi itp. Najbardziej drastyczną formą wycofania jest samobójstwo.
Jak dochodzi do przyjęcia adaptacji tego typu? Reakcja wycofania jest prawdopodobna wówczas, gdy jednostka głęboko zinternalizowała zarówno cele kulturowe, jak i zinstytucjonalizowane środki służące do ich realizacji, jednakże jej pozycja w strukturze społecznej jest taka, że nie ma ona szans na realizację wymogów kulturowych. Internalizacja norm uniemożliwia tej jednostce sięgnięcie po środki nonkonformistyczne. Wówczas konflikt jest rozwiązywany przez jednoczesne odrzucenie obydwu elementów struktury kulturowej – i celów, i środków. „Ucieczka jest całkowita, konflikt wyeliminowany i jednostka staje się człowiekiem odspołecznionym".

Andrzej Siemaszko, Granice tolerancji: o teoriach zachowań dewiacyjnych

Dziecko nie ma jeszcze umiejętności oceny ani też selekcji odbieranego komunikatu, dlatego odbiera go mimowolnie i przypadkowo. W wielu przypadkach oddziaływanie mediów stanowi najważniejszą sferę oddziaływań wychowawczych. Dzieci oglądając telewizję, naśladują bohaterów filmowych i identyfikują się z nimi. Nierzadko następuje internalizacja, czyli przyswojenie świata wartości prezentowanych postaci. Wystarczy obejrzeć bajkę dla dzieci, by przekonać się, jak wiele przemocy emituje dzisiejsza telewizja. W jednym tylko odcinku animowanej wersji Batmana możemy zobaczyć duszenie i zrzucanie ze skały, wdeptanie w ziemię, kopanie ludzi, strzelanie do nich z pistoletu maszynowego

Justyna Sobecka, Oblicze rodziny w mediach, „Wychowawca” nr 114, 2002