Niefrasobliwy – co to znaczy? Definicja, synonimy, przykłady

Czy znacie przymiotnik niefrasobliwy? Wiecie kogo się nim określa? Jeśli nie, to koniecznie zerknijcie do poniższego tekstu. Znajdziecie w nim definicję oraz synonimy omawianego przymiotnika.

Niefrasobliwy – co to znaczy? Definicja słowa

1Niefrasobliwy to ktoś, kto nie jest skłonny do zamartwiania się, bagatelizujący kłopoty. Takiego człowieka można określić mianem przesadnego optymisty. Dla kogoś niefrasobliwego liczy się tylko uśmiech i optymizm. Ktoś taki podejmuje różne decyzje albo działania, nie próbując przewidzieć, jakie mogą być ich negatywne skutki. Niefrasobliwemu nie można powiedzieć o tym, żeby założyć także pesymistyczne koleje losu, gdy na przykład coś planuje, ponieważ i tak te słowa zostaną przez niego zignorowane.

2W innym znaczeniu niefrasobliwym nazywamy coś, co świadczy o beztrosce. Jak może przejawiać się ta beztroska? To ogólna radość i wesołość. Wielu z Was pewnie miewa takie okresy w życiu, gdy wszystko układa się bardzo dobrze. Wtedy możecie powiedzieć, że Wasze życie jest niefrasobliwe, czyli beztroskie.

Niefrasobliwy – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co znaczy niefrasobliwy, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

W pierwszym znaczeniu

W drugim znaczeniu

Popularne połączenia z wyrazem niefrasobliwy

Wyrazy pokrewne

Niefrasobliwy i frasobliwy

Jak zauważyliście, przymiotnik niefrasobliwy ma na początku przedrostek nie, co oznacza, że mamy także przymiotnik frasobliwy. Oczywiście nietrudno się domyślić, że oznacza on coś dokładnie przeciwnego. Frasobliwy to inaczej zmartwiony.

Chrystus frasobliwy

W sztuce chrześcijańskiej istnieje motyw zwany Chrystus frasobliwy. Są to obrazy bądź rzeźby, które przedstawiają Jezusa w pozycji siedzącej z głową opartą na dłoni, koroną cierniową na głowie, a na ciele widoczne są ślady biczowania.

Przykłady użycia wyrazu niefrasobliwy

Przykłady użycia w literaturze

Przyśpiesz swój uroczysty powrót do starych prawd,
przy dźwięku mosiężnych trąb, mocnym furkocie wstęg,
surmach, bębenkach i fletach. Wystarczy zło nazwać złem,
a wiesz już, czego unikać, i zbliża się warkot orkiestry.
Wróć do serdecznych przytuleń czułej miłości rodzinnej,
do długich uścisków dłoni pięknej i silnej przyjaźni,
do myśli pobożnych i skromnych, niefrasobliwych rozrywek,
do pracy nieustannej dokoła godnego dzieła.

Zuzanna Ginczanka, Powrót

Pani Danglars zapewne aż do tej chwili jeszcze na coś liczyła; ale widząc ów niefrasobliwy gest, który niechcący wykonał Debray, ukośne spojrzenie, jakie mu towarzyszyło i głęboki ukłon złożony w znaczącym milczeniu, uniosła głowę, otwarła drzwi i spokojnie, bez scen, ale i bez wahania zbiegła ze schodów; nie raczyła nawet ukłonić się temu człowiekowi, który pozwolił jej w ten sposób odejść.

Aleksander Dumas (ojciec), Hrabia Monte Christo

Dzieci niefrasobliwe kręcą się wokoło niskich choinek, płonących rzadkimi świeczkami, przybranymi tanimi papierkami. Skromne drzewka robotników. Nie czują żalu do błyskotliwej choinki bogacza.

Janusz Korczak, Dziecko salonu