Niemożliwe – razem czy osobno?
Niemożliwe – razem czy osobno? Dylematy, dylematy. Raz nie pisze się razem, a raz osobno – jak w zasadzie to zapamiętać? Jeżeli zastanawiasz się, czy napisać niemożliwe, czy nie możliwe, to bardzo możliwe, że po przeczytaniu tego artykułu zapamiętasz poprawną pisownię.
Niemożliwe – razem czy osobno?
Niemożliwe – razem czy osobno?
Tak naprawdę, aby odpowiedzieć na to pytanie, wystarczy przypomnieć sobie jedną z reguł pisowni łącznej lub rozłącznej z partykułą nie. Mówi bowiem ona, że nie z przymiotnikami zawsze piszemy łącznie. A słowo możliwe odpowiada na pytanie jakie?, a więc jest przymiotnikiem. Dlatego też poprawna pisownia to niemożliwe.
Przykłady użycia słowa niemożliwe
Podobno nie ma rzeczy niemożliwych, tylko dobre wymówki. Jednak pokażemy Wam kilka przykładów z użyciem tego słowa.
- To jest niemożliwe, aby posprzątać ten cały bałagan jednego dnia.
- Janek poprosił znajomego o spotkanie, jednak ten odparł, że jest chory, więc jest ono niemożliwe.
- Zawsze myślałam, że to niemożliwe, abym polubiła smak wiśni.
Niemożliwe – razem czy osobno? Już wszystko jasne!
Na końcu spójrzmy jeszcze na kilka przykładów użycia słowa niemożliwe w literaturze.
Ileż trzeba było pokonać przeszkód, aby to prawie niemożliwe okazywało się możliwym.
Anna Pawełczyńska, Wartości a przemoc: zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia
Więc jeżeli pan wie, to wie pan również, że to niemożliwe, i wie pan dlaczego.
Sławomir Mrożek, Opowiadania 1974–1979
– Własną żonę odstąpił jeszcze przed wojną Purclowi za pięć tysięcy rubli.
– Niemożliwe!
– Co znaczy niemożliwe! To wszyscy wiedzą. Ten jubiler Iwanowski obił go na ulicy po gębie nie dalej jak pół roku temu za szwindel z wekslem, a Brzęczkowski oblizał się i nawet nie pisnął. To przecież znana szuja.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Kiwony
?
