Triumf czy tryumf? Czyli jak należy zwyciężać?
Użytkownicy polszczyzny nierzadko boją się wyborów. Moment podjęcia decyzji bywa stresujący, zwłaszcza gdy obie formy wydają nam się poprawne. Czasem intuicja nas zawodzi, ale niekiedy triumf jest blisko! A może tryumf? Być może trudno Wam się zdecydować… Jak więc piszemy: triumf czy tryumf?
Triumf czy tryumf? Która forma jest poprawna?
Od dziś nie musicie zastanawiać się nad tym, która forma jest właściwa! Możecie wybrać którąkolwiek, bo obie są poprawne. Zarówno triumf, jak i tryumf oznaczają dokładnie to samo, dlatego nie ma przeciwwskazań do stosowania obu form zamiennie, pamiętajcie tylko, by być konsekwentnym w ramach jednego tekstu.
Przykłady z życia
Nasz triumf zawdzięczamy właśnie panu!
Dziś na języku polskim czytaliśmy Tryumf Pana Kleksa.
Triumf/tryumf. Znaczenie wyrazu
Rozwialiśmy już wątpliwości co do poprawności form, teraz czas poznać wszystkie znaczenia wyrazu triumf.
- Zwycięstwo nad rywalem.
- Znaczący sukces w jakiejś dziedzinie.
- Pozytywne emocje związane z zaistniałym sukcesem, np. radość, euforia.
- Zwycięstwo konkretnych idei nad odmiennymi koncepcjami.
- W starożytnym Rzymie tryumf rozumiano jako wyróżnienie wodza za jego wielkie zwycięstwa. Pierwotnie utożsamiano ten zwyczaj z religią, jednak później tryumf oznaczał uroczysty wjazd wygranego przywódcy do stolicy.
Triumf czy tryumf? Już wszystko jasne! Przykłady użycia
W całym kraju nie było nikogo, kto by mógł dalej rozwijać jego pomysły; nikogo, prócz Żydów, którzy występowali z całą kastową arogancją, przebiegłością, bezwzględnością i jeszcze kazali mu wierzyć, że jego upadek, a ich triumf – będzie korzystnym dla kraju…
Bolesław Prus, Lalka
Dorian wpadł za kulisy do garderoby. Dziewczyna stała tu samotna, z wyrazem triumfu na twarzy. Oczy jej płonęły nadzwyczajnym blaskiem. Promieniowała. Na wpół rozchylone usta uśmiechały się do jakiejś własnej tajemnicy.
Oscar Wilde, Portret Doriana Graya
[…] I mieć tam będę tryumf wyzwolenia
ducha z pęt żądzy, co go opierścienia;
tryumf najwyższy, kiedy mi poddanem
będzie, co wprzódy było moim panem;
gdy ludzkie szały, jak sokół w kapturze,
nie będą śmiały zrywać się do lotu
i wszystkie zmysłów i umysłów burze,
jak dym rozwiany, znikną bez powrotu.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Psyche
Być może dla niektórych tryumf brzmi nieco przestarzale lub zbyt poetycko, ale należy pamiętać, że w polszczyźnie obie formy traktowane są równorzędnie, dlatego droga do zwycięstwa pozostaje wolna!
