fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Alei czy aleji? Poznajcie poprawną pisownię

Alei czy aleji? Zapis odmienionych rzeczowników nie zawsze jest taki prosty i oczywisty. Z pomocą przychodzi zasada ortograficzna dotycząca tworzenia i pisowni form deklinacyjnych w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku. Jak powinny być zapisywane prawidłowo? Oto odpowiedź.

alei czy aleji jak to zapisać jak to się pisze poprawna pisownia jak się pisze pytanie odpowiedź poradnia językowa Polszczyzna.pl

Alei czy aleji? Która forma jest poprawna?

Alei czy aleji – jak zapisać to poprawnie?

Jedyna poprawna forma zapisu tego słowa brzmi: alei. Występuje ona w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej. Poniżej przedstawiamy tabelę odmiany przez przypadki wyrazu aleja:

M. aleja
D. alei
C. alei
B. aleję
N. aleją
Ms. alei
W. alejo

Forma alei występuje również w dopełniaczu liczby mnogiej. Inna dopuszczalna wersja to alej. Podobnie jest z wyrazem knieja: tych kniei albo kniej. Inaczej będzie jednak w przypadku wyrazów epopeja i zawieja. Dopuszczalna jest tylko jedna forma dopełniacza liczby mnogiej, z pojedynczym i na końcu: tych epopei oraz tych zawiei. Warto zapamiętać!

Dlaczego alei, a nie aleji?

Problem z prawidłową pisownią form deklinacyjnych od wyrazu aleja wynika z błędnego przełożenia fonetyki na zapis. Mimo że w wymowie słyszymy ji, to na końcu odmienianego wyrazu zapisujemy samo i.

Rzeczowniki pochodzenia obcego – jak omawiana aleja czy onomatopeja – oraz pochodzenia rodzimego, np. tuleja, ukleja, wierzeja, zawieja, podlegają właśnie tej regule.

Zatem na pytanie: „alei czy aleji?” znacie już odpowiedź. Skonfrontujcie wiedzę z zasadą ortograficzną poniżej.

Pisownia -i na końcu wyrazów

Wyrazy zakończone na -ja poprzedzone samogłoską zapisuje się z pojedynczym i na końcu form dopełniacza, celownika i miejscownika.

Podobnie jest z wyrazem nadzieja. Sprawdźcie: Nadziei czy nadzieji? Dlaczego się mylimy?.

Forma alei w zdaniach

Alei czy aleji? Teraz już wiecie! Przyjrzyjcie się zatem kilku przykładom, aby utrwalić poprawną pisownię.

Wzdłuż alei rosły wysokie brzozy i kwitły piękne bzy.

W słynnej Alei Gwiazd w Los Angeles upamiętniono najbardziej znane osobistości świata.

Przy Alei Szucha mieściła się siedziba i więzienie Gestapo w czasach okupacji*.

Biblioteka Narodowa znajduję się przy Alei Niepodległości 213 w Warszawie*.

* W zapisie adresów używamy raczej skrótów. Tu: al. Szucha i al. Niepodległości.

Alei czy aleji? Przykłady z literatury

Ale teraz czuję dokładnie, że dopóki fiołki będą kwitły w dolinie poniżej Zielonego Wzgórza, a malutkie paprocie będą wychylały swe główki wzdłuż Alei Zakochanych, nie zrobi mi to wielkiej różnicy, czy otrzymam stypendium Avery’ego, czy też nie. Starałam się, jak mogłam najlepiej, i teraz zaczynam pojmować, co to znaczy „rozkosz walki”. Najpiękniej jest walczyć i zwyciężyć, ale również dobrze jest walczyć i szlachetnie przegrać…

Lucy Maud Montgomery, Ania z Zielonego Wzgórza

Listopad 1949. Wieczór pogodny z podświetlonym niebem. W celach zapalano lampy. Śledzimy chmurki i rozjaśnienie nad dachami domów, naprzeciwko. Spod komina czynszowej kamienicy w Alei Niepodległości wytoczył się księżyc – miedziany, okrągły medal. Kontemplowaliśmy tę wyjątkową dla nas scenerię.

Kazimierz Moczarski, Rozmowy z katem

Niektórzy biegli od strony Piątej Alei; inni próbowali się przecisnąć z powrotem w stronę muzeum; wiele osób trzymało w górze komórki, próbując pstrykać zdjęcia; inni stali bez ruchu z otwartymi ustami w skłębionym tłumie i wpatrywali się w czarny dym na deszczowym niebie nad Piątą Aleją, jak gdyby właśnie lądowali Marsjanie.

Donna Tart, Szczygieł

?

Napisane przez

Absolwentka lingwistyki stosowanej i filologii germańskiej. Miłośniczka języka polskiego i języków obcych: niemieckiego, włoskiego i angielskiego, którymi płynnie włada. Zagadnienia językowe nie są jej obce, a jako córka polonistki poprawianie wszystkiego i wszystkich wokół ma we krwi. Lubi podróżować i otaczać się pięknymi rzeczami, w tym literaturą piękną i nie tylko.