Usatysfakcjonowany – co to znaczy? Definicja, synonimy, przykłady

Usatysfakcjonowany. Słowo długie, a co za tym idzie – jego wymówienie może nastręczać pewnych trudności. Śmiało mogłoby stanowić element jakiegoś łamańca językowego. Definicję oraz synonimy znajdziecie poniżej.

Usatysfakcjonowany – co to znaczy? Definicja, czyli znaczenie słowa

Któż z nas nie lubi gdy spełniają się jego marzenia, realizują się plany, zaspokajają pragnienia i potrzeby, a cele są osiągane. Odpowiedź jest oczywista – każdy! uczucie, które temu towarzyszy jest jednym z najprzyjemniejszych jakie może spotkać człowieka. Być usatysfakcjonowaną osobą to wspaniała rzecz.

Zatem usatysfakcjonowanym będzie taki ktoś, kto uznał swoje potrzeby i oczekiwania za zaspokojone. Spełnił swoje aspiracje i jest z tego powodu zadowolony.

Usatysfakcjonowany – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy usatysfakcjonowany, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

Wyrazy pokrewne

Przykłady użycia słowa usatysfakcjonowany w literaturze

Dawni członkowie Stationer's Company byli w rzeczywistości posiadaczami sporej ilości praw do książek nabytych jeszcze przed wprowadzeniem Statutu Anny i stanowili grupę wnosząca najwięcej spraw sądowych związanych z nielegalnym przedrukiem książek. Jak pamiętamy, londyńscy księgarze nie byli do końca usatysfakcjonowani kształtem przyjętej ustawy. Z tego powodu nieustannie podejmowali próby wywalczenia dla siebie większej ochrony, z jednej strony występując przeciwko importowi tanich książek z Irlandii, z drugiej zaś domagając się wydłużenia okresu obowiązywania wyłączności.

Konrad Gliściński, Wszystkie prawa zastrzeżone

Plany polskie usiłowała krzyżować Francja, po części przez wzgląd na sojuszniczą Pragę, po części, aby zerwać nić współdziałania Warszawy z Berlinem. Bonnet, nieusatysfakcjonowany swymi rozmowami z Łukasiewiczem, a zwłaszcza treścią wręczonego mu 26 maja memorandum polskiego, polecił 27 maja Noëlowi uzyskać posłuchanie u Rydza.

Waldemar Michowicz, Historia dyplomacji polskiej

Wszystko, o czym piszę w tej książce, jest podporządkowane - chcę to wyznać na samym wstępie - głównemu i jedynemu celowi, a jest nim zapobieganie wypadkom. Chciałbym, aby "Wołanie w górach" było książką dydaktyczną z samej swej istoty, bez konieczności uciekania się do surowych ocen i wszystkowiedzących pouczeń. Byłbym usatysfakcjonowany, gdybym potrafił wzbudzić u części Czytelników szacunek dla żywiołu zwanego górami. Tylko tyle. A raczej - aż tyle.

Michał Jagiełło, Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach